Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ 38
Η ανάσα της επικείμενης επιστροφής των υπό αναστολή στις δουλειές τους, μας δίνει τη δυνατότητα αναδρομής στις σημαντικότερες στιγμές του αγώνα.
Μία από αυτές ήταν και “η δίκη των 38”. Η δίκη των τριάντα οκτώ εργαζομένων του συστήματος υγείας, που μετά από αναίτια σύλληψη στις 7.7.22 και εικοσάωρη αστυνομική κράτηση, παραπέμφθηκαν να δικαστούν με στημένες κατηγορίες στις 19.10.22, μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν να διαδηλώσουν κοντά στο σπίτι του πρωθυπουργού.
Οι στιγμές συγκινητικές. Δικαζόταν ο ίδιος ο λαός. Άνθρωποι από τριάντα έως εξήντα χρονών. Οι δώδεκα άντρες και οι είκοσι έξι γυναίκες, τρανή απόδειξη ότι το νικηφόρο αυτό κίνημα είναι κατά κύριο λόγο γυναικείο. Οι πέντε γιατροί, οι είκοσι επτά υγειονομικοί (νοσηλεύτριες, τραυματιοφορείς κ.λπ.) και οι έξι παραϋγειονομικοί (διοικητικό και τεχνικό προσωπικό). Όλοι μαζί, αυτό που πολύ σωστά οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν Εργάτες της Υγείας (Health Workers).
Και οι τριάντα οχτώ παρόντες. Καθισμένοι με τη σειρά του κατηγορητηρίου ο ένας δίπλα στον άλλον, γεμίζουν τη μισή αίθουσα. Η άλλη μισή, ο διάδρομος και ο χώρος έξω από το κτίριο 8, κατάμεστοι από συναδέλφους τους και αλληλέγγυους.
Πολύ γρήγορα φαίνεται ότι η έκβαση της δίκης θα είναι θετική. Κι αυτό επειδή η άψογη οργάνωση της διαμαρτυρίας έξω από το σπίτι του πρωθυπουργού δεν έχει αφήσει κανένα περιθώριο για να στηριχτεί καμία κατηγορία: Οι διαδηλωτές είχαν ζητήσει από πριν νομική ενημέρωση, είχαν τον καθιερωμένο και έμπειρο πλέον εκπρόσωπό τους για τις διαπραγματεύσεις με την αστυνομία, ήταν απόλυτα συντεταγμένοι και είχαν την προνοητικότητα να μαγνητοσκοπήσουν ολόκληρη τη διαμαρτυρία τους. Η αναπαραγωγή των βίντεο ενώπιον των δικαστών, καθοριστική. Οι καταθέσεις των εφτά μαρτύρων υπεράσπισης σε απόλυτη αρμονία και συνοχή.
Η συγκίνηση κορυφώνεται με τις απολογίες των κατηγορουμένων. Οι άνθρωποι του λαού, οι “απλοί” κι όμως τόσο πολύτιμοι αυτοί εργαζόμενοι, ανεβαίνουν ένας – ένας στο βήμα και μιλούν. Αξιοπρεπείς, ψύχραιμοι, λιτοί, λένε την αλήθεια τους. Ίδια κι απαράλλαχτη. Συντριπτική. Κάποιοι απ’ αυτούς καταγγέλλουν την αδικία της ολονύχτιας κράτησής τους, με τα ανήλικα παιδιά τους μόνα στα σπίτια. Οι πολύπειροι αγορητές των πολύμηνων συγκεντρώσεών τους αναδεικνύονται και από το εδώλιο του κατηγορουμένου σε στιβαρούς κατηγόρους.
Η αγόρευση του εισαγγελέα ξεπερνά κάθε προσδοκία. “Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος αυτοί οι άνθρωποι να γυρίσουν στα νοσοκομεία”, λέει μεταξύ άλλων, και προτείνει την απαλλαγή τους. Πρώτη φορά ακούγεται κάτι τέτοιο σε αίθουσα δικαστηρίου.
Οι αγορεύσεις των συνηγόρων, περιττές επί της ουσίας αφού το αποτέλεσμα έχει ήδη κριθεί, λιτές και σύντομες.
Χωρίς καν να διακόψουν για να συσκεφθούν, οι τρεις δικαστές αποφασίζουν ομόφωνα: “Αθώοι”!
Χειροκροτήματα! Δάκρυα! Αγκαλιές, φιλιά, ευχαριστίες! Μια τρομερή ικανοποίηση για μας τους συνηγόρους, που ήμασταν ταυτόχρονα και συναγωνιστές, σε αμέτρητες πορείες και διαδηλώσεις, με κρύο και βροχή. Το πλήθος, βγαίνοντας από το κτίριο 8 και στη συνέχεια από την Ευελπίδων, μετατρέπεται σε παρέλαση νίκης, με ενθουσιώδη συνθήματα και υψωμένες γροθιές.
Ο λαός αυτή τη φορά νίκησε. Οι υγειονομικοί σε αναστολή, οι Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας, πέτυχαν την πρώτη τους νίκη. Ο δρόμος της επιστροφής άρχισε εκείνη τη μέρα να γίνεται ορατός.
