Κι όμως.. Πέρασε ένας χρόνος..

Πέρασε  ένας ολόκληρος χρόνος.
Ένας χρόνος, σε αναστολή εργασίας των Υγειονομικών.
Ένας χρόνος, που χιλιάδες οικογένειες, δεν είχαν στο σπίτι τους ένα ευρώ μισθό.
Ένας χρόνος, που τα νοσοκομεία, στερούνται έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό.
Ένας χρόνος, που ζούμε στα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Ένας χρόνος, που η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, αποδέχτηκε υγειονομικούς διαχωρισμούς και επιβολή ιατρικών πράξεων, με πρόσχημα την προστασία του κοινωνικού συνόλου.

Ένας χρόνος τώρα, που καταστρατηγήθηκε ο κώδικας της Νυρεμβέργης
Ένας χρόνος που δικαιώνει τις ενστάσεις μας, για μάσκες, τείχος ανοσίας, μεταδοτικότητες.

Ένας χρόνος, που είμαστε καθημερινά στους δρόμους.
΄Ενας χρόνος που στοχοποιηθήκαμε και γελοιοποιηθήκαμε σαν ψεκασμένοι κι αντιεπιστημονικοί.
Ένας χρόνος, που το κράτος χρησιμοποίησε εναντίον των «ηρώων» που κάποτε χειροκροτούσε στα μπαλκόνια, κάθε κατασταλτικό μέτρο, με αποκορύφωμα τη σύλληψη για ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία, κοντά στην οικία του πρωθυπουργού και την προσαγωγή στην αντιτρομοκρατική και στα δικαστήρια της Ευελπίδων με χειροπέδες.

Ένας χρόνος που η ανεξάρτητη;;; δικαιοσύνη αρνείται να επιτελέσει το ρόλο της.
Που είμαστε αόρατοι από τα συστημικά Μ.Μ.Ε
Ένας χρόνος που ενδυνάμωσε την θέληση και την αποφασιστικότητά μας, να αντιπαλεύουμε κάθε κοινωνική αδικία.
Ένας χρόνος, στη διάρκεια του οποίου δεν κατάφεραν να κάμψουν το ηθικό μας.

Τώρα, που το αφήγημά τους έχει καταρρεύσει, που η επιστροφή στην κανονικότητα είναι γεγονός για όλους, επιμένουν σε μια απόφαση εκδικητική, αδικαιολόγητη, αντιεργατική , αντιεπιστημονική και βάναυση, ωθούμενοι από την αλαζονεία της εξουσίας.

Λησμονούν όμως, ότι δεν θα έχουν εσαεί την ασφάλεια υπουργικών και πρωθυπουργικών θώκων. Η πτώση τους θα είναι θεαματική και η κρίση αμείλικτη.

Μέχρι τότε, οι ελεύθερα σκεπτόμενοι Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας, που βρισκόμαστε σε αναστολή εργασίας για έναν ολόκληρο χρόνο, θα διατρανώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε και να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας.
Δεν θα σταματήσουμε, να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και την πλήρη, κοινωνική, εργασιακή και οικονομική αποκατάστασή μας.

Θα μας βρίσκετε παντού μπροστά σας. Μας πήρατε τα πάντα.

Δεν έχουμε τίποτε άλλο να χάσουμε.

Αγωνιζόμαστε με αξιοπρέπεια για τη ζωή μας και τις οικογένειές μας.

    ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ

Μετά τιμής