Θέμα: Σχετικά με τις επερωτήσεις αντιπολιτευόμενων κομμάτων της αριστεράς αλλά και τις δηλώσεις Πλεύρη για την πιθανότητα επιστροφής διοικητικών και άλλων μη αμιγώς υγειονομικών υπαλλήλων.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες παρακολουθούμε με ενδιαφέρον μια έμπρακτη πλέον μεταστροφή μερίδας των αντιπολιτευόμενων κομμάτων της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) στο θέμα των αναστολών των εργαζόμενων στο χώρο της υγείας, που εξελίσσεται εντός της βουλής με την κατάθεση επίκαιρων ερωτήσεων.
Η περίπλοκη κάπως συλλογιστική της επιχειρηματολογίας των ερωτήσεων βασίζεται συνοπτικά στα εξής κριτήρια:
- επιστημονικά (εμβολιασμένοι και μη κολλούν και μεταδίδουν, αναλογίες διασωληνωμένων εντός ΜΕΘ, κλπ).
- κοινωνικά/ ανθρωπιστικά (μη ανεκτή η καταδίκη υγειονομικών σε αργό θάνατο από πείνα).
- δημοσιονομικά (η πολιτική των αναστολών θέτει σε κίνηση έναν μηχανισμό που μέσα από την υποστελέχωση οδηγεί σε αποδυνάμωση και τελικά σε κατάρρευση το ΕΣΥ και ευοδώνει έτσι την εισβολή του ιδιωτικού τομέα).
- εργασιακά: Προς τιμή του ο κύριος Λαμπρούλης αναφέρει πολύ εύστοχα ότι ο εμβολιασμός αξιοποιείται ως εργαλείο εκβιασμού και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων.
Τα δύο τελευταία δεδομένα είναι κατά την άποψή μας, τα πιο ουσιώδη και ειδικά την τελευταία παραδοχή περιμέναμε πολύ καιρό να την ακούσουμε εκ στόματος αριστεράς.
Επάνω σε αυτή την παραδοχή ότι το εμβόλιο αξιοποιήθηκε ως εργαλείο ανατροπής των εργασιακών σχέσεων θα θέλαμε να σταθούμε και να προσθέσουμε από την πλευρά μας ότι δεν είναι τόσο το ίδιο το εμβόλιο το καθοριστικό εργαλείο της ανατροπής αυτής, αλλά το πιστοποιητικό το οποίο συνοδεύει το εμβόλιο.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή και εστιάζοντας στην περίοδο προς τα τέλη του Αυγούστου του 2021, υπενθυμίζουμε ότι λίγο πριν υπογραφούν οι κατάπτυστες αποφάσεις αναστολών εργασίας, το κράτος πρόβαλε την απαίτηση προς τους υπαλλήλους στο χώρο της υγείας να προσκομίσουν ιδιοχείρως στους προϊσταμένους τους τα πιστοποιητικά εμβολιασμού τους, προκειμένου αυτά στη συνέχεια να δηλωθούν σε σχετική ανώτερη αρχή.
Γιατί άραγε τόση βαβούρα όταν το κράτος μπορούσε να ανατρέξει σε ήδη υπάρχουσα βάση δεδομένων; Γνωρίζουμε ότι τέτοια βάση δεδομένων υπάρχει, όχι μόνο συνολικά για τους εμβολιασμένους πολίτες, αλλά και ειδικά για το προσωπικό των νοσοκομείων όπου τηρούνταν ξεχωριστή καταγραφή από τα αντίστοιχα τμήματα λοιμώξεων για όσους εργαζόμενους εμβολιάζονταν εντός της δομής εργασίας, ενώ όσοι υπάλληλοι απευθύνονταν για τον εμβολιασμό τους σε άλλη δομή, ερωτούνταν σχετικά από τη διοίκηση της δομής τους προκειμένου να είναι πλήρης η καταχώρηση των στοιχείων. Άρα η δικαιολογία της παραβίασης προσωπικών δεδομένων είναι αστεία.
Τα δεδομένα τα είχαν ήδη στα χέρια τους όταν ζητήθηκε επιπλέον από τους εργαζόμενους να καταθέσουν το πιστοποιητικό τους στο χώρο εργασίας τους.
Θεωρούμε λοιπόν ότι ο πραγματικός στόχος της κίνησης αυτής, της επίδειξης των πιστοποιητικών, ήταν να αποσπάσουν από το ίδιο το προσωπικό την αποδοχή ότι εφεξής το πιστοποιητικό αυτό και ΟΧΙ οι συμβάσεις θα καθορίζουν τους όρους της εργασίας. Γι αυτήν την ανατρεπτική, την τερατώδη εξέλιξη στα εργασιακά, η κυβέρνηση τρόπον τινά επιζητούσε τη συναίνεση των εργαζομένων.
Θα θέλαμε λοιπόν να επιστήσουμε την προσοχή στην αντιπολιτευόμενη αριστερά που εισηγείται ως προϋπόθεση για την επιστροφή μας τους αυξημένους διαγνωστικούς ελέγχους και τα υψηλά standarts υγειονομικής ασφάλειας (ό,τι κι αν αυτό σημαίνει) ότι το πιστοποιητικό αυτό που είναι και η πραγματική πέτρα του σκανδάλου για την κατάργηση των συμβάσεων εργασίας και την άλωση των εργασιακών σχέσεων, συνδέεται εκτός από τα εμβόλια, εξίσου και με τη νόσηση όπως επίσης και με την επίκαιρη κατάσταση υγείας όπως αυτή ανιχνεύεται μέσα από τους προληπτικούς διαγνωστικούς ελέγχους (ράπιντ τεστ, κ.α.).
Οι σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του κυρίου Πλεύρη εξάλλου, ότι μας επιτρέπει έστω και με μία δόση να επιστρέψουμε στο χώρο εργασίας, το ίδιο πράγμα καταδεικνύουν: ότι δεν ενδιαφέρει τόσο ο ίδιος ο εμβολιασμός (και κατ επέκταση η δημόσια υγεία γενικά), όσο η αποδοχή του πιστοποιητικού. Με αυτά τα δεδομένα αντιλαμβανόμαστε ότι η κερκόπορτα προς την άλωση των εργασιακών σχέσεων για όσους αρχικά αρνήθηκαν τον εμβολιασμό, παραμένει ακόμα ανοιχτή μέσω νόσησης και τακτικών διαγνωστικών ελέγχων.
Επίσης θα θέλαμε να επισημάνουμε στην αντιπολιτευόμενη αριστερά ότι ο καθολικός εμβολιασμός του πληθυσμού τον οποίο κατά τα άλλα διεκδικεί “σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα”, ισοδυναμεί επί της ουσίας με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, ο οποίος όπως και κάθε υποχρεωτική ιατρική πράξη, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας των ιατρικών πράξεων δεν πρόταξαν τυχαία εξ αρχής και υπέρ άνω όλων των ιατρικών και επιστημονικών επιχειρημάτων, που πολύ συχνά οδηγούν σε δαιδαλώδεις συζητήσεις χωρίς διέξοδο, την αντίθεσή τους στην ίδια την υποχρεωτικότητα των ιατρικών πράξεων, ως το μοναδικό αδιαπραγμάτευτο ζήτημα για κάθε επιστήμονα υγείας που σέβεται το αντικείμενό του.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που ο κύριος Πλεύρης, ο οποίος φάνηκε από τις απαντήσεις του προς τον κύριο Λαμπρούλη να ανοίγει κάποιο παραθυράκι για τους λοιπούς πλην υγειονομικών εργαζόμενους σε αναστολή, επιμένει κατά τα άλλα στις θέσεις του με τη συνέπεια λόγου και έργου που τον χαρακτηρίζει (εκτός από την ειλικρίνεια που επίσης τον χαρακτηρίζει).
Αν διαφαίνεται κάποια πιθανότητα επιστροφής διοικητικών και άλλων μη αμιγώς υγειονομικών υπαλλήλων, προφανώς οφείλεται στο γεγονός ότι η ατζέντα της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ έχει προχωρήσει σε βαθμό τέτοιο ώστε να μπορεί να επανενταχθεί ομαλά το προσωπικό αυτό χωρίς να απειλούνται πλέον τα περαιτέρω κυβερνητικά σχέδια.
Όσο για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές “οι απαιτήσεις της πολιτείας είναι πολύ μεγαλύτερες”, μας λέει ο υπουργός. Στην ουσία (και εδώ εφιστούμε όλη την προσοχή του αναγνώστη), τίθεται πλέον ξεκάθαρα ένας ανυπόστατος, χωρίς κανένα υγειονομικό έρεισμα, ταξικός διαχωρισμός εργαζομένων. Δεν μπορεί να θεωρηθεί λογικό επιχείρημα βέβαια ότι “οι υγειονομικοί συνδυάζονται με τη συνολική πορεία της πανδημίας”, (ενώ οι υπόλοιποι όχι), μιας πανδημίας που βάσει λεγομένων υπουργού είναι μια μόνιμη πλέον κατάσταση (και από Σεπτέμβρη θα μας εξηγήσει καλύτερα τι εννοεί), παρόλο που η μόνη επιστημονική τεκμηρίωση για την παρουσία της πανδημίας ως αιτιολόγησης των αναστολών, είναι οι ανανεώσεις των συμβάσεων των επικουρικών και των λοιπών συμβασιούχων που καλύπτουν τα κενά των αναστολών.
Εκτός από τις ανανεώσεις αυτών των συμβάσεων έχει ο κύριος υπουργός να παραθέσει κάποιο άλλο επιστημονικό τεκμήριο για την ύπαρξη της πανδημίας;
Ας μην επιμένουμε σε δύσκολα ερωτήματα εφόσον ο κύριος Πλεύρης είναι ξεκάθαρος.
Ο λόγος που η πολιτεία θέλει να δαμάσει τον “σκληρό πυρήνα” όπως τον αποκαλεί πολύ σωστά, των ανυποχώρητων γιατρών και νοσηλευτών που έχουν αντιληφθεί σε όλη την έκταση και όλο το βάθος το ιερό τους καθήκον απέναντι στην επιστήμη και τον άνθρωπο, είναι γιατί ο πυρήνας αυτός επί λέξη υπουργού “διαχειρίζεται το δημόσιο αγαθό της υγείας”, βρίσκεται δηλαδή σε θέση κλειδί και δεδομένου ότι διατηρεί το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφέρει άποψη στο αντικείμενό του σε πείσμα του συστήματος της εξουσίας, μπορεί να επηρεάσει τη συνείδηση του κόσμου, “και άρα εκεί πέρα, θέλει (το σύστημα), αυτοί οι άνθρωποι να πιστεύουν στην επιστήμη και να βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις”. Με το τελευταίο εννοεί ο υπουργός ότι το σύστημα θέλει να υποτάσσονται οι υγειονομικοί στην χειραγώγησή τους, και υπό αυτούς τους όρους ευχαρίστως θα διατηρηθούν στις θέσεις τους, εφόσον είναι χρήσιμοι για την υλοποίηση των σχεδίων.
Κύριε Πλέυρη,
Αυτό το τελευταίο, όσο κι αν ακούγεται κάπως σαν καλυμμένη προσφορά από τη μεριά σας, σαν μία έμμεση πρόταση, μετά λύπης μας σας ενημερώνουμε ότι δεν μπορούμε να κλείσουμε ούτε μαζί σας ούτε με κανέναν άλλον διάδοχό σας, μια τόσο ανέντιμη συμφωνία.
Θα ισοδυναμούσε με καταπάτηση του όρκου του Ιπποκράτη που δώσαμε προκειμένου να μπορέσουμε να ασκήσουμε αυτό το ιερό λειτούργημα.
Ξέρετε εσείς από αυτά…
Μετά τιμής
—
Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας
Δίκτυο 38 Νοσοκομείων/ Δομών Υγείας Αττικής και ΕΚΑΒ Αθηνών