Άλλος ένας ακόμα γύρος εμπαιγμού για τους υγειονομικούς σε αναστολή
Ο τελευταίος γύρος εμπαιγμού των υγειονομικών σε αναστολή από την κυβέρνηση και τον αρμόδιο εκπρόσωπό της στο υπουργείο υγείας έληξε με την ανακοίνωση του κυρίου Πλεύρη ότι δεν προβλέπεται καμία μεταβολή στην υπάρχουσα κατάσταση των αναστολών. Σε συνάντηση που είχε μάλιστα τη Δευτέρα με εκπροσώπους της ΠΟΕΔΗΝ, οι οποίοι ζήτησαν διευκρινίσεις έχοντας υπόψη τις έντονες φημολογίες που κυκλοφόρησαν προς τα τέλη του Οκτώβρη από τους λαγούς του συστήματος περί άμεσης επιστροφής των υγειονομικών, ο υπουργός πέταξε το μπαλάκι στην ηγεσία της κυβέρνησης λέγοντας ότι αυτές οι αποφάσεις δεν είναι ζήτημα δικό του αλλά κεντρικής πολιτικής.
Λίγο έλλειψε να καταρρεύσει η εικόνα του σιδηρού υπουργού που έχει ακολουθήσει ως τώρα μια συνεπή, γεμάτη πυγμή πολιτική στο κομβικό αυτό ζήτημα των αναστολών, αλλά ευτυχώς ο ίδιος ξαναβρήκε πάλι γρήγορα την αυτοπεποίθησή του, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες στον τύπο.
Αυτό που θα έπρεπε επιτέλους να γίνει αντιληπτό είναι ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί δια στόματος των αρμοδίων να αναβάλει την υποτιθέμενη απόφαση περί άρσης των αναστολών, χωρίς να ξεκαθαρίζει οριστικά ότι δεν πρόκειται να τερματίσει τις αναστολές. Αναφερόμενος στις αποφάσεις του ΣτΕ, τις οποίες όπως έχουμε ήδη τονίσει, ερμηνεύει επιλεκτικά και κατά το δοκούν, ο υπουργός, ενώ μεν αφήνει ανοιχτό το θέμα της άρσης των αναστολών ώστε να διατηρούνται εις το διηνεκές οι ελπίδες και μαζί με αυτές η στάση αναμονής, από την άλλη πλευρά, εμμέσως πλην σαφώς, ενημερώνει ότι ο υγειονομικός, ανεξαρτήτως περιόδου πανδημιών, χωρίς εμβόλιο ΓΕΝΙΚΑ δεν θα μπορεί να υπηρετεί το σύστημα υγείας. Ας τα λάβουν αυτά υπόψη και οι δικηγόροι των υγειονομικών.
Εννοείται πως τέτοιες αποφάσεις δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με όσα έχει αποφανθεί το ΣτΕ. Είναι όμως γεγονός ότι στο νέο νόμο για την υγεία (4931/22) έχει προβλεφθεί ότι με κοινές υπουργικές αποφάσεις, μεταξύ πολλών άλλων ευτράπελων που αφορούν στη στελέχωση των θέσεων εργασίας στο ΕΣΥ θα ορίζονται και τα τυπικά προσόντα διορισμού.
Ο κύριος Πλεύρης δεν έλεγε κούφια λόγια όταν ανακοίνωνε ότι η πρόθεσή του είναι να είναι ο εμβολιασμός (για κορωνοϊό ή ό,τι άλλο μας προκύψει) προαπαιτούμενο για την εργασία στο ΕΣΥ.
ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Αυτό που κάνει η κυβέρνηση με το να κρατάει σε αναμονή τους υγειονομικούς σε αναστολή είναι να κερδίζει χρόνο στήνοντας το νομικό πλαίσιο που χρειάζεται ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή στο μέλλον και με πρόσχημα τις διάφορες νέες προϋποθέσεις που δεν θα πληρεί το υπάρχον προσωπικό, να προβεί σε άρση της μονιμότητας και σε απολύσεις κατά το δοκούν προετοιμάζοντας το ΕΣΥ για εκχώρηση στους επιχειρηματικούς ομίλους της υγείας.
Η άρση της μονιμότητας, καθώς δεν είναι απλή υπόθεση, θα διευκολυνθεί εν τω μεταξύ με το μπαράζ των μαζικών παραιτήσεων και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων των μόνιμων υπαλλήλων από ένα διαλυμένο σύστημα υγείας.
ΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΕΣΥ. Οι κυβερνώντες ακολουθούν μια καλά δοκιμασμένη συνταγή που έχει αποδώσει εκατό τοις εκατό σε όσες χώρες έχει εφαρμοστεί ως τώρα.
Επανέρχεται λοιπόν δριμύτερος ο υπουργός υπενθυμίζοντας ότι εισηγείται την απόλυσή μας γιατί
είμαστε επικίνδυνοι. Φυσικά και είμαστε επικίνδυνοι γιατί έχουμε ορθώσει συντεταγμένη αντίσταση στα σχέδιά τους για καθολική ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ (όσο καθολικός ήταν και ο εμβολιασμός τους). Αυτός είναι και ο λόγος που φοβούνται, όπως είπε ο υπουργός, να “συγκρουστούν” μαζί μας οι πολιτικοί και οι τηλε-ειδικοί “συνάδελφοι”, οι οποίοι τρέφονται από τη μίζα και το μπαχτσίσι.
Βεβαίως ο υπουργός – όσο εντύπωση και αν μας κάνει αυτό – προβλέπει και μία “μετά COVID εποχή” όπου μετά την ολοκλήρωση της διάλυσης της δημόσιας υγείας θα μπορούν να υλοποιηθούν τα κυρίως σχέδια που προωθήθηκαν υπό την κάλυψη του κορωνοϊού:
– Ο νέος χάρτης υγείας για τον οποίο κορδώνεται ο υπουργός, προβλέπει συγχωνεύσεις, υποβαθμίσεις και κλείσιμο υγειονομικών δομών ανά την επικράτεια. Για το σκοπό της καλύτερης χάραξης στρατηγικής επί χάρτου έχει πάρει σβάρνα αυτός και η συνεργός του κυρία Γκάκγα τα νοσοκομεία και επιθεωρούν τα καλύτερα “φιλέτα” που με ένα λουστράρισμα από το ταμείο ανάκαμψης θα είναι έτοιμα προς παράδοση στον μειοδότη (η πλειοδοσία αφορά μόνο τις μίζες).
– Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών προβλέπουν ότι ο εκάστοτε γιατρός θα κυνηγάει το εισόδημά του από την τσέπη του ασθενή / πελάτη, πηγαινοερχόμενος σαν μπαλάκι από το πρωινό ιδιωτικό ΕΣΥ στην απογευματινή ιδιωτική κλινική και τούμπαλιν.
Το δε θέμα της μισθοδοσίας και των εφημεριών πλησιάζει στο φυσικό του τέλος.
– Για τον ασθενή θα επιμελείται ο πυλώνας του ΕΟΠΥΥ ο οποίος θα λειτουργεί, σύμφωνα πάντα με τον υπουργό, ως ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία “με γνώμονα το συμφέρον των ασφαλισμένων και τη βιωσιμότητά του”, δηλαδή με γνώμονα το συμφέρον των επιχειρηματικών ομίλων και την αισχροκέρδειά τους.
– Το πονεμένο θέμα του φαρμάκου επίσης γίνεται αυτή τη στιγμή αντικείμενο σκληρών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους μεταπράτες του υπουργείου και τις ενδιαφερόμενες φαρμακευτικές εταιρείες, με προετοιμασία ειδικών ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ πρωτοκόλλων που θα προωθούν τα προϊόντα του επιλαχόντα.
Αυτά και πολλά άλλα ακόμα περιλαμβάνει το αλισβερίσι της ιδιωτικής υγείας στη μετά κόβιντ εποχή. Αλίμονο στους ασθενείς…
Μετά τιμής
