Αθώωση για τους 38 Υγειονομικούς που συνελήφθησαν στα πλαίσια μιας ειρηνικής διαδήλωσης
Στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων στις 19/10 έγινε η δίκη των 38 υγειονομικών που συνελήφθησαν στα πλαίσια μιας ειρηνικής διαδήλωσης πλησίον της οικίας του πρωθυπουργού στις 7/7/2022.
Οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας, είχαν το ιστορικό προνόμιο να παραστούν και να συμμετέχουν ως κατηγορούμενοι και ως μάρτυρες σε μια πολιτική δίκη. Διότι αν και το κατηγορητήριο αφορούσε σε πλημμελήματα, ωστόσο συρθήκαμε σε αυτή τη δίκη εξ αιτίας ανυπακοής και αντίστασης σε ένα πολιτικό σύστημα που εκμηδενίζει το κράτος πρόνοιας, ξεπουλά τις υποδομές της χώρας και δολοφονεί τους πολίτες.
Σε αυτά τα εγκλήματα το πολιτικό σύστημα ζήτησε τη συναίνεσή μας και δεν του τη δώσαμε.
Για πρώτη φορά μέσα σε μια δικαστική αίθουσα και με αφορμή ένα κατηγορητήριο χωρίς άμεση σχέση, όχι μόνο θίχτηκε το ευρύτερο ζήτημα των αναστολών εργασίας αλλά αναδείχτηκε η ευρύτερη πολιτική διάσταση του θέματος, τόσο μέσα από τις καταθέσεις και των 38 κατηγορούμενων, των μαρτύρων υπεράσπισης και των συνηγόρων, όσο και κατά την τοποθέτηση του εισαγγελέα με δήλωσή του ότι θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να επιστρέψουν στις θέσεις τους οι υγειονομικοί σε ένα ήδη ταλαιπωρημένο εθνικό σύστημα υγείας.
Στα πλαίσια αυτής της δίκης αναδείχθηκε επίσης όλη η οργανωτική δουλειά του συντονιστικού οργάνου των υγειονομικών της Αθήνας, το οποίο βάσει δημοκρατικών αποφάσεων ως αποτέλεσμα εβδομαδιαίων πολύωρων συζητήσεων ανέπτυξε μια κινηματική και συνδικαλιστική δράση που θεωρείται αξιοζήλευτη ακόμα και από την ίδια την θεσμοθετημένη ομοσπονδία, κατά παραδοχή – προς τιμή τους – και του κυρίου Αντωνόπουλου και Παντέλη, εκπροσώπων των συνδικαλιστικών παρατάξεων Αγώνας Αντίσταση Ανατροπή και ΑΡΜΑ της ΠΟΕΔΗΝ που κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης. Στον αντίποδα αυτών αποδοκιμάζουμε την απουσία της ηγεσίας του ΔΣ της ΠΟΕΔΗΝ, που σε μια τέτοια ιστορική συγκυρία, φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Η προσεκτική επιλογή και οργάνωση των δράσεων, η σταθερή επικοινωνία και συνεννόηση με τις αστυνομικές αρχές, η κόσμια συμπεριφορά, η ξεκάθαρη πολιτική – και όχι θυμική – αντιπαράθεση με το σύστημα εξουσίας που αναδεικνύεται μέσα από πληθώρα συνθημάτων κατά τη διάρκεια των δράσεων και εν τέλει η πειθαρχημένη συμμετοχή στις δράσεις με τήρηση των οδηγιών των συντονιστών από τους συμμετέχοντες στις δράσεις αυτές, είναι ο ουσιαστικός λόγος που κατέπεσαν οι κατηγορίες με τόση ευκολία, πράγμα που πρωτίστως αναγνώρισε και επισήμανε ο ίδιος ο εισαγγελέας.
Αίσθηση προκάλεσε το ερώτημα του εισαγγελέα προς μια συνάδελφο εκ των κατηγορουμένων σχετικά με την επόμενη κίνηση των υγειονομικών σε περίπτωση που δεν τους επιτρέψει η πολιτεία την επιστροφή στις θέσεις τους. Θα θέλαμε να σταθούμε σε αυτό το ερώτημα και να πούμε ότι μετά από ένα χρόνο παραμονής στους δρόμους, με δεκάδες πολύωρες πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας και άλλες δράσεις στο ενεργητικό μας, μέσα από μια πορεία ιώβειου υπομονής, όπου ήρθαμε αντιμέτωποι, τόσο με αμέτρητους εξωτερικούς υπονομευτικούς μηχανισμούς όσο και με εσωτερικά διασπαστικά στοιχεία – που ως αυτή την ώρα προσπαθούν να καπηλευτούν και να καρπωθούν το αποτέλεσμα της δίκης, χαρακτηρίζοντάς το οι ίδιοι ως ατομική και όχι συλλογική προσπάθεια– ως μέλη του συντονιστικού οργάνου των υγειονομικών της Αθήνας πρωτίστως μεταφέρουμε στην κοινωνία και στους συναδέλφους μας το εξής μήνυμα:
Οι κοινωνικοί αγώνες είναι αγώνες διαρκείας και αντοχής. Οι κοινωνικοί αγώνες έχουν πολιτική στόχευση και συγκεκριμένο όραμα, δεν είναι εκδηλώσεις άκριτης εκτόνωσης του θυμικού που δίνει απλώς την ευκαιρία στο σύστημα να εντείνει την καταστολή. Οι κοινωνικοί αγώνες απαιτούν πειθαρχία και προσήλωση και προϋποθέτουν την ετοιμότητα του ατόμου να κάνει θυσίες και να εκτεθεί.
Η ελληνική κοινωνία στην συντριπτική της πλειονότητα δεν είναι έτοιμη να συμφιλιωθεί με τέτοια προοπτική .
Στον αντίποδα της κοινωνικής αδράνειας οι υγειονομικοί βγαίνουν μέσα από τη δικαστική διαδικασία, ατσαλωμένοι με νέα θέληση ώστε να παραμείνουν στις επάλξεις έως ότου κάποια τμήματα της κοινωνίας αποφασίσουν να κινητοποιηθούν.
Περαιτέρω – και προκειμένου να εστιάσουμε ειδικότερα στο ως άνω ερώτημα του εισαγγελέα – θα θέλαμε να τονίσουμε ότι άπαξ και ένας άνθρωπος λάβει τις αποφάσεις του στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης ηθικής στάσης απέναντι σε ένα ζήτημα, πλέον πρόκειται για ειλημμένες αποφάσεις που δεν μπορούν να κλονιστούν ή να αναθεωρηθούν για χάρη της βούλησης κανενός υπουργού και κανενός συστήματος εξουσίας.
Αν η θεώρησή μας ήταν διαφορετική από αυτήν τότε ΔΕΝ θα είχαμε ακολουθήσει έναν μονόδρομο αγώνων επί δεκατέσσερις συναπτούς μήνες. Θα είχαμε ήδη συνθηκολογήσει με τον εκβιαστή μας. Όπως λοιπόν και σε κάθε άλλη περίσταση, έτσι και σε ενδεχόμενο μη επιστροφής, το συντονιστικό όργανο των υγειονομικών της Αθήνας θα πάρει συλλογικά και με δημοκρατικές διαδικασίες τις αποφάσεις του, όπως πολύ ορθά επισήμανε η συνάδελφος που ερωτήθηκε σχετικά.
Ευχαριστούμε θερμά τους δικηγόρους μας, τους συναδέλφους μας και τα πρωτοβάθμια σωματεία των νοσοκομείων που κήρυξαν στάση εργασίας για τη διευκόλυνση όσων θέλησαν να μας συμπαρασταθούν τη μέρα της δίκης. Ευχαριστούμε θερμά τις αλληλέγγυες συλλογικότητες και τους πολίτες που στάθηκαν στο πλευρό μας. Επιπλέον η αθωωτική αυτή απόφαση του δικαστηρίου απέδειξε ότι η δικαιοσύνη στη χώρα μας εξακολουθεί να λειτουργεί χάρη στην ύπαρξη έντιμων και αδέκαστων λειτουργών, τους οποίους και ευχαριστούμε για την στάση τους αυτή.
Μετά τιμής
Οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας
