Εθνικό σχέδιο εξάλειψης των λοιμώξεων από τα νοσοκομεία
Η επέλαση του κρατικού μηχανισμού στα δημόσια νοσοκομεία ξεκινά μετά και την νομική κατοχύρωση των αλλαγών στη διαδικασία διαχείρισης των λειτουργικών θεμάτων των δομών υγείας, με την πολιτική των ελέγχων και αξιολογήσεων οι οποίες δεν κινούνται πλέον στη λογική της διασφάλισης της οικονομικής σταθερότητας και εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων μας αλλά αντιθέτως διενεργούνται με πρόθεση τη διάλυσή τους.
Οι έλεγχοι και οι αξιολογήσεις ως εργαλείο περαιτέρω απαξίωσης και διάλυσης θα διενεργούνται και από ιδιωτικούς φορείς και εταιρείες και θα επιδρούν όχι βοηθητικά, συμβουλευτικά και διορθωτικά προκειμένου να βελτιωθούν οι μηχανισμοί και οι υπηρεσίες, όπως συνέβαινε έως τώρα αλλά κατασταλτικά και τιμωριτικά ώστε σε περίπτωση διαπίστωσης λαθών, παραλήψεων ή ανεπαρκειών να προκαλούν απορρύθμιση του συστήματος λειτουργίας μιας δομής υγείας οδηγώντας έτσι τη δομή σε κατάρρευση.
Με την αλλαγή του χαρακτήρα του ΕΟΠΥΥο οποίος εφεξής λειτουργεί, όπως ρητά αναφέρει ο νόμος ως “γνήσιος αγοραστής υπηρεσιών υγείας”, δηλαδή ως κανονική ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, το κράτος δια του υπουργού υγείας στο πρόσωπο του οποίου συγκεντρώνονται πλέον όλες οι “διαχειριστικές” αρμοδιότητες για τις δημόσιες δομές υγείας καθώς και δια του διορισμένου από τον ίδιο υπουργό ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, επεμβαίνει στα νοσοκομεία και διακόπτει την χρηματοδότησή τους αν τα αξιολογήσει ως ανεπαρκή!
Φυσικά αυτή η οικονομική αφαίμαξη καθιστά αυτομάτως τα νοσοκομεία μη βιώσιμα και τα οδηγεί αναγκαστικά στο κλείσιμο.
Ένα παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση του ως άνω πλάνου είναι η πρόσφατα δημοσιευμένη είδηση σχετικά με το “εθνικό σχέδιο εξάλειψης των λοιμώξεων από τα νοσοκομεία”.
Σε συστημικό μέσο διαβάζουμε την παρακάτω προπαγανδιστική είδηση:
“Ένας στους δύο γιατρούς και νοσηλευτές παραλείπει τη βασική υγιεινή των χεριών”.
Αυτή η είδηση αποκαλύπτει σκοπίμως μόνο τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή αλήθεια αφορά στο καθεστώς της βαριάς υποστελέχωσης των μονάδων και των κλινικών (έως και 50% κενές οργανικές θέσεις), απότοκο καθαρής κυβερνητικής πολιτικής, η οποία καθιστά τον υγειονομικό ανίκανο να ανταπεξέλθει ακόμα και στα βασικά που αφορούν στη διεκπεραίωση της νοσηλείας. Ως εκ τούτου δεν αποτελεί έκπληξη το στοιχείο που αναφέρεται στη συνέχεια του ίδιου δημοσιεύματος που πομπωδώς αποκαλύπτει ότι μετά την πανδημία του κορωνοϊού – ς.ς δηλαδή την ιδανική κάλυψη της κυβέρνησης για να εφαρμόσει το σχέδιο διάλυσης – ο επιπολασμός των νοσοκομειακών λοιμώξεων έχει πια υπερδιπλασιαστεί.
Πράγματι, ο επιπολασμός των λοιμώξεων είναι αδιάψευστο μέτρο του βαθμού διάλυσης των νοσοκομείων μας.
Οι καταγγελίες που γίνονται από συναδέλφους και από συλλόγους νοσοκομείων σχετικά με τις άθλιες συνθήκες νοσηλείας ως προϊόν της υποστελέχωσης είναι πλέον αμέτρητες και όπως εξυπακούεται, υπό τέτοιες συνθήκες διάλυσης είναι φύσει αδύνατον να τηρηθούν πρωτόκολλα αποφυγής διασποράς λοιμώξεων όπως αυτά δρομολογούνται τώρα από το υπουργείο υγείας αντάμα με το σχετικό θεσμικό πλαίσιο για την παρακολούθηση της τήρησής τους.
“..Ο ΕΟΠΥΥ, συνεχίζει το δημοσίευμα, θα αξιολογεί τους δείκτες των λοιμώξεων και με βάση την προσέγγιση ή την απόκλιση από το στόχο θα αποζημιώνει ή θα διακόπτει τη σύμβαση με τους παρόχους υγείας..”
Το κράτος που άφησε αθωράκιστο το δημόσιο νοσοκομείο εδώ και χρόνια ενεργοποιώντας ένα ντόμινο μαζικών παραιτήσεων του υγειονομικού προσωπικού το οποίο δεν αντέχει να συνεχίζει να εργάζεται με όρους γαλέρας, το ίδιο κράτος έρχεται τώρα να αξιολογήσει το δημόσιο νοσοκομείο και να του δώσει τη χαριστική βολή!
Ξαναλέμε και τονίζουμε ότι όλα τα παραπάνω είναι απόρροια μεθόδου και πολιτικού σχεδίου και όχι αποτέλεσμα μιας τυχαίας πολιτικής αστοχίας και κακοδιαχείρισης ή της υπερφόρτωσης του συστήματος “λόγω πανδημίας”.
Με αυτή τη μέθοδο δρομολογείται η απαξίωση και το κλείσιμο όσων δομών δεν περιλαμβάνονται στη λίστα των φιλέτων αυτών του νέου χάρτη υγείας για τα οποία προβλέπεται η εκχώρηση στο ιδιωτικό κεφάλαιο με την προοδευτική μεταβολή του νομικού τους χαρακτήρα σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Η λίστα των κριτηρίων αξιολόγησης βέβαια είναι μεγάλη. Μεταξύ των κριτηρίων αυτών περιλαμβάνεται η κατάσταση των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού των νοσοκομείων μας και η κατάρτιση του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.
Συμβουλεύουμε τους συναδέλφους να απέχουν από όποια διαδικασία περιλαμβάνει αξιολόγηση εφόσον το κίνητρο δεν είναι η βελτίωση των παροχών υγείας αλλά η πλήρης απαξίωση και διάλυση των νοσοκομείων μας.
