Μετά από δεκαέξι μήνες δράσης του συντονιστικού οργάνου των υγειονομικών κατά της υποχρεωτικότητας και του σωματείου ΣΥΔΕ, χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη και τους φίλους της πολιτικής κίνησης του ΕΠΑΜ, που πρόσφεραν το χώρο τους για τις εβδομαδιαίες Μετά από δεκαέξι μήνες δράσης του συντονιστικού οργάνου των υγειονομικών κατά της υποχρεωτικότητας και του σωματείου ΣΥΔΕ, χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη και τους φίλους της συνελεύσεις μας, τόσο γενναιόδωρα και απλόχερα συνεισφέροντας με αυτόν τον τρόπο στο μέγιστο δυνατό βαθμό στον αγώνα των υγειονομικών.
Στο διάστημα της αναστολής εργασίας διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας με ανθρώπους, ομάδες και συλλογικότητες πολλών διαφορετικών προσανατολισμών και αντιλήψεων. Δυστυχώς δεν κινούνταν όλοι πάντα από τα ίδια αγνά ελατήρια και σε μια βάση ανιδιοτέλειας.
Χωρίς προϋποθέσεις και όρους, χωρίς να μας δώσουν ποτέ την αίσθηση ότι οφείλουμε κάτι σε αντάλλαγμα αυτής της φιλοξενίας, οι άνθρωποι του ΕΠΑΜ μάς άνοιξαν τις πόρτες του, ανέχτηκαν πολλές φορές τις πολύωρες και εξοντωτικές μας διαβουλεύσεις και μας έκαναν να νιώσουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα χώρο πραγματικά δικό μας.
Με την προετοιμασία των αρχαιρεσιών για την εκλογή ΔΣ του ΣΥΔΕ, προκύπτει η ανάγκη αναζήτησης μόνιμης έδρας για το σωματείο.
Αποχαιρετώντας το ΕΠΑΜ δεν αφήνουμε πίσω μας απλώς ένα χώρο συνεδριάσεων, αλλά ένα μέρος όπου συνδέθηκαν άγνωστοι μεταξύ τους ως τότε άνθρωποι για πρώτη φορά με ιερούς δεσμούς αγώνα. Που κατηχήθηκαν στην αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό, έμαθαν πώς να λειτουργούν στην πράξη με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και πώς να περιφρουρούν αυστηρά το πλαίσιο αυτής της συνεργασίας. Οι αναμνήσεις του δεκαεξάμηνου αγώνα είναι για τα μέλη του συντονιστικού μας οργάνου άρρηκτα δεμένες με αυτόν τον χώρο.
Με βαθειά εκτίμηση για τους συνοδοιπόρους στον αγώνα μας, μέλη του ΕΠΑΜ
