Περί αξιολογήσεων..

Κάποτε είχε ειπωθεί: Αν θες να διαλύσεις την παραγωγή, επιδότησέ την.

Σήμερα το σλόγκαν είναι: Αν θες να διαλύσεις ένα δημόσιο οργανισμό, αξιολόγησέ τον.

Η υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών στην υγεία, όπως αυτές διατυπώθηκαν αρχικά στο νόμο του 2022 για την πρωτοβάθμια περίθαλψη και τον προσωπικό γιατρό, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με την εισαγωγή των αξιολογήσεων στο ΕΣΥ αλλά και στο χώρο της ανεξάρτητης μικρομεσαίας υγειονομικής δραστηριότητας.

Με την μετατροπή του ΕΟΠΥΥ από προνοιακό φορέα κοινωνικής ασφάλισης σε “γνήσιο αγοραστή  υπηρεσιών υγείας” βάσει νόμου, ή σε “κανονική ασφαλιστική εταιρεία” βάσει υπουργικών διευκρινήσεων, ο ρόλος του ΕΟΠΥΥ από προληπτικός, επικουρικός, υποστηρικτικός και συμβουλευτικός προς διασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας και της εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων γίνεται κατασταλτικός και οδηγεί σε αποδιοργάνωση και εν τέλει σε πλήρη διάλυση τα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Η νέα φιλοσοφία των ελέγχων είναι “να εντοπίζονται παραβάσεις, αστοχίες και ατασθαλίες..”

Τέτοιου είδους διατυπώσεις που θέλουν το ΕΣΥ “πηγή ατασθαλιών”, όπως και τα περί “φαυλοκρατίας” στο σύστημα υγείας φέρνουν πάλι στο νου τις παλιές καλές μεθόδους της προπαγάνδας που αποδομεί πρώτα το θύμα της επικοινωνιακά και το αποκαθηλώνει στη συνείδηση του κοινού, ώστε στη συνέχεια να το κατακρεουργήσει ανενόχλητα. Έτσι με το ΕΣΥ ολόκληρο στο στόχαστρο, ξεκινάει το νέο κυνήγι μαγισσών με εργαλείο την αξιολόγηση.

Ταυτόχρονα ένα νέο αφήγημα στήνεται επάνω σε μια λογική που θέλει ένα μέχρι πρότινος κοινωνικό αγαθό και ανθρώπινο δικαίωμα να αποτιμάται με όρους οικονομικού κόστους και επιβάρυνσης για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η αξιολόγηση του συστήματος υγείας περιλαμβάνει τρία βασικά μέρη:

1. Την αξιολόγηση της υλικοτεχνικής και κτηριακής υποδομής. Αυτό σε συνδυασμό με τον αυστηρό έλεγχο όλων των οικονομικών δεδομένων των νοσοκομείων, σε ένα ΕΣΥ που αφέθηκε επί σειρά ετών σκόπιμα να καταρρέει, συνεπάγεται αυτομάτως υποβάθμιση ή και κλείσιμο δομών και νοσοκομείων.

2. Την αξιολόγηση του προσωπικού που συνεπάγεται απολύσεις, περαιτέρω συρρίκνωση του ανθρώπινου δυναμικού και τελικά την δρομολογούμενη και πολυπόθητη ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ, ώστε να εκλείψει δια παντός η έννοια της μονιμότητας του υπαλλήλου.

Κραυγαλέο παράδειγμα της πολιτικής αυτής είναι η μείωση της αναλογίας νοσηλευτών ανά κλίνη ΜΕΘ από 4/1 σε 3/1 όπως ορίστηκε ως μια ακόμα πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία από την υφυπουργό κυρία Γκάγκα.

Παράλληλα, μέσω του φόβητρου της αξιολόγησης, σφίγγουν τα λουριά και επιβάλλεται η απαιτούμενη πειθάρχηση των υπόλοιπων εργαζομένων που θα κλιθούν σύντομα να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ένα σύστημα υγείας που θα λειτουργεί με όρους ιδιωτικής επιχείρισης.

Στα πλαίσια αυτά του ελέγχου και της πειθάρχησης εντάσσεται και το αίτημα του υπουργού εσωτερικών κυρίου Βορίδη για φακέλωμα των υπαλλήλων που συμμετείχαν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 8/3, “προκειμένου να υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία προς επαναξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών” δηλαδή με απλά λόγια, προκειμένου να χαραχθεί η πολιτική πάταξης των εργαζόμενων.

3. Την αξιολόγηση του παραγόμενου προϊόντος που στην περίπτωση του τομέα της υγείας συνεπάγεται 180 μοίρες στροφή στην αντίληψη του ποιον ή τι εξυπηρετεί τελικά η παρεχόμενη υπηρεσία υγείας. Μια πρώτη εντύπωση αποκομίζουμε αν ρίξουμε μια ματιά στους άπειρους νέους περιορισμούς που μπαίνουν στις συνταγογραφήσεις και στις δαπάνες για διαγνωστικές εξετάσεις και φάρμακα, με αφαίρεση αυτών από το σύστημα αποζημίωσης του ΕΟΠΥΥ. Στο τέλος ο ασθενής θα πληρώνει τα πάντα από την τσέπη του. Είναι η ίδια λογική της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών που επιτάσσει ότι όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει..

Σημειωτέον ότι πανομοιότυπες μέθοδοι και πρακτικές διάλυσης εφαρμόζονται την ίδια στιγμή συστηματικά και στους υπόλοιπους τομείς παροχής κοινωνικών αγαθών (παιδεία, πολιτισμός κλπ), που έχουν μπει στη λίστα της ιδιωτικοποίησης. Το πολιτικό σύστημα εν μέσω διαδηλώσεων για το αίσχος των Τεμπών βρήκε τον ιδανικό περισπασμό για να δρομολογήσει την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Σε ό,τι αφορά το δικό μας τομέα, δεχόμαστε συχνά το κρίσιμο ερώτημα, αν υπάρχει τρόπος να αντιδράσει ο κόσμος σε όλα αυτά. Απαντάμε λοιπόν ότι μερικές φορές οι τρόποι που μπορεί να κινηθεί ο πολίτης προκειμένου, αν όχι να αποτρέψει, τουλάχιστον να ανακόψει σε μεγάλο βαθμό την ταχύτητα αυτής της διάλυσης, είναι μάλλον απλοί και όχι σύνθετοι ή επίπονοι και κινούνται επάνω στην φιλοσοφία της μη συμμόρφωσης και της μη πειθάρχησης.

Με βάση λοιπόν αυτό το σκεπτικό δίνουμε στους πολίτες δύο απλές συμβουλές για αρχή:

1. ΜΗΝ εγγράφεστε στον προσωπικό γιατρό που θα σας εγκλωβίσει σε ένα δαίδαλο προκαθορισμένων και τυποποιημένων θεραπευτικών προσεγγίσεων, δυσχεραίνοντας παράλληλα στο έπακρο την πρόσβασή σας στα νοσοκομεία και

2. ΜΗΝ ψωνίζετε τις ιδιωτικές ασφάλειες που έχουν κατακλύσει με τις τζάμπα προσφορές τους το τοπίο, διότι με αυτό τον τρόπο επιταχύνεται η πλήρης κατάργηση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και η ιδιωτικοποίηση όλης της υγείας. Το “τζάμπα” στο τέλος πάντα το χρυσοπληρώνεις

Στους συναδέλφους μας συστήνουμε να απέχουν από κάθε μορφή αξιολόγησης και να συμμετέχουν μαζικά σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Ας έχουμε κατά νου πόσο πολύ πανικοβάλλει αυτό την εξουσία. Θυμηθείτε: ο κύριος Βορίδης μετράει κεφάλια!

Μετά τιμής