Η πλατεία ήταν γεμάτη.

Παρότι δεν υπήρξε διαφήμιση και μόνο δύο μέρες κυκλοφόρησε διαδικτυακά, εκατοντάδες κόσμου ανέβαινε από το μετρό να διαδηλώσει την οργή του και να ζητήσει δικαίωση στη μνήμη αυτών που χάθηκαν.

Λίγα λεπτά αφότου ο πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη στα social έστειλε τους γνωστούς αγνώστους που ήταν από νωρίς κάτω στην πλατεία και όλοι τους είχαμε εντοπίσει να διαλύσουν αυτή την μεγαλειώδη συγκέντρωση, την οποία δεν υποκινούσε κανένα κόμμα, παρά μόνο τα συνδικάτα των εργαζομένων στα τρένα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου έπεσαν οι κρότου λάμψης και τα δακρυγόνα και οικογένειες με μικρά παιδιά έτρεχαν πανικόβλητες.

Η παρουσία μας και σήμερα δυναμική.

Τα συνθήματα μας ευρηματικά.

“Είμαστε όλοι στο ίδιο το βαγόνι”

“Σταθμάρχης είσαι εσύ κι οι φίλοι σου μαζί”

“Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές .

Εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Ο κόσμος χειροκροτούσε ,συμμετείχε ,ρωτούσε ποιοι είμαστε, μας βοηθούσε με τα συνθήματα.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι και μετά τη διάλυση της πορείας, παρέμεινε στο Σύνταγμα αποφασισμένος να μη φύγει από κει. Οι προβοκάτσιες βέβαια συνεχίστηκαν. Μηχανές της αστυνομίας- υπάρχουν καταγεγραμμένες σε βίντεο – πέταξαν κρότου λάμψης στους διαδηλωτές που είχαν παραμείνει εκεί. Υπάρχει ακόμη κόσμος στο Σύνταγμα. Όταν ο κόσμος σταματήσει να φοβάται τα χημικά και επιμένει να βγαίνει στους δρόμους υπάρχει ελπίδα.

Ο φόβος και η καταστολή είναι τα όπλα τους.

Το δίκιο είναι με το μέρος μας και είναι το μόνο μας όπλο.

“Το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί- όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή”