Σχετικά με τη συμμετοχή μας στις δράσεις
Οι Υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας αποφάσισαν κατά πλειοψηφία την μη επίσημη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση που οργανώνεται έξω από το υπουργείο υγείας με σκοπό την “εκδήλωση οργής και λύπης”, σύμφωνα με τους διοργανωτές, για την συναγωνίστρια μας που πρόσφατα και αναπάντεχα έφυγε από κοντά μας.
Στην απόφαση αυτή καταλήξαμε μετά από περίσκεψη και με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης που έχουμε, πρώτα απ’ όλα, απέναντι στην οικογένειά της, στην οποία εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια καθώς και την αμέριστη συμπαράσταση μας στον πόνο της. Είναι χρέος μας την ώρα αυτή του πένθους να προστατεύσουμε την οικογένεια από περιττές εκδηλώσεις και θόρυβο γύρω από το πρόσωπο της εκλιπούσας. Επιπλέον θεωρούμε ότι ο χειρισμός αυτού του θέματος απαιτεί μεγάλη προσοχή δεδομένου του κινδύνου που ελλοχεύει λόγω της επιβαρυμένης κατάστασης και άλλων συναδέλφων.
Η οργή και η λύπη είναι απολύτως φυσιολογικά ανθρώπινα συναισθήματα και τα αισθανόμαστε ατομικά ο καθένας μας μετά το άκουσμα της θλιβερής είδησης του θανάτου ενός ανθρώπου με τον οποίο αγωνιστήκαμε για κοινές αξίες και ιδανικά. Μιας συναδέλφου που αγαπήσαμε λόγω της ποιότητας του χαρακτήρα της.
Η έκφραση αυτών των συναισθημάτων ωστόσο μέσα σε μια δημόσια κινητοποίηση θεωρούμε ότι δεν είναι ενδεδειγμένη για το κίνημα των υγειονομικών, οι οποίοι στον επαγγελματικό τους στίβο έχουν μάθει να εκτιμούν τη ζωή, αλλά και να σέβονται τον θάνατο.
Κατά την άποψη μας ο θάνατος της συναγωνίστριας δεν μπορεί να λειτουργήσει ως “χύτρα εκτόνωσης” της οργής και της θλίψης που όλοι αισθανόμαστε αφήνοντας στο τέλος όλων αυτών ενδεχομένως και ένα μεγαλύτερο κενό και αίσθημα ματαίωσης.
Η ομάδα των υγειονομικών κατά της υποχρεωτικότητας έχει από την πρώτη στιγμή οργάνωση και στόχευση, γιατί αυτός είναι κατά την γνώμη μας ο ρόλος των κινημάτων, όταν αυτά θέλουν να έχουν αποτέλεσμα. Η δράση μας υπήρξε από την πρώτη στιγμή πολιτικοποιημένη (και όχι κομματικοποιημένη όπως επιμένουν να μας επιρρίπτουν) και οι θέσεις μας αναπτύχθηκαν εκτενώς περιλαμβάνοντας όχι μόνο το αμιγώς ιατρικό αλλά και το ευρύτερο ηθικό και πολιτικό ζήτημα που προέκυψε στα πλαίσια της “διαχείρισης” της νόσου COVID 19. Δεν μας έλειψαν ούτε τα επιχειρήματα ούτε η διαλεκτική ικανότητα προκειμένου να προβάλλουμε αυτές τις θέσεις. Δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα πέρα από αυτά της εφήμερης και γρήγορης κατανάλωσης όταν απευθυνόμαστε αποκλειστικά στο συναίσθημα και το θυμικό του κόσμου.
Ως ενήλικες και εξειδικευμένοι επαγγελματίες, γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή τον κίνδυνο να συμβεί στον καθένα από εμάς οτιδήποτε εξαιτίας της ακραίας πολιτικής της κυβέρνησης που ασκήθηκε σε βάρος μας. Με πλήρη συνείδηση αναλάβαμε το ρίσκο για τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας, γιατί αυτά τα οποία υπερασπιζόμαστε είναι για εμάς τα ανώτερα ιδανικά: Δημοκρατία, Ελευθερία, Αξιοπρέπεια!
Από την πλευρά της η κυβέρνηση, έχοντας επίσης πλήρη επίγνωση του κινδύνου να χαθούν ζωές, ανέλαβε τον κίνδυνο και εφάρμοσε την πιο ακραία πολιτική που έχει ποτέ εφαρμοστεί εις βάρος επαγγελματικής ομάδας οδηγώντας μας σε ψυχική, ηθική και ενδεχομένως σωματική εξόντωση. Η ευθύνη του θανάτου της συναγωνίστριάς μας βαραίνει την κυβέρνηση πέραν πάσης αμφιβολίας. Εξάλλου δια στόματος υπουργού της κυβέρνησης ακούσαμε πρόσφατα το “όποιος δεν προσαρμόζεται , πεθαίνει”! Αυτό έγινε και με την συνάδελφο. Δεν “προσαρμόστηκε”!
Όμως η “αξιοποίηση” του θανάτου της για την επίτευξη ενός σκοπού – ας είναι και ιερός – θεωρούμε ότι είναι μια πράξη βεβήλωσης της μνήμης της. Για εμάς ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Ο σεβασμός στη μνήμη της απαιτεί να οπλιστούμε με περισσή νηφαλιότητα και αποφασισμένοι περισσότερο από ποτέ να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα για αφύπνιση της κοινωνίας, έτσι ώστε όλοι μαζί να απαιτήσουμε αλλαγή των πολιτικών που διαλύουν τις ζωές τις δικές μας, των παιδιών μας και που θα επηρεάσουν σίγουρα και τις μελλοντικές γενιές
Μετά τιμής
Οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας
Σωματείο υγειονομικών υπέρ Δημοκρατίας και Ελευθερίας
